THOMAS KESSLER „ Infinite Sky”. Recenzja

Na 25 sierpnia THOMAS KESSLER zaplanował premierę swojej nowej płyty, zatytułowanej „Infinite Sky”.

Podobnie, jak dwie poprzednie, recenzowane w „High Fidelity”, → CLOSE TO SILENCE oraz → FRAGILE, tak i ta zostanie wydana własnym sumptem, w wytwórni Hypersensitive Records (HRCS 005). Materiał zawarty na „Infinite Sky” dostępny będzie również w serwisach streamingowych Quobuz, Tidal i Spotify, a pliki mp3, FLAC i WAV można będzie kupić w serwisie → BANDCAMP.

Dla miłośników fizycznych wydań Thomas przygotował coś szczególnego: limitowaną do 50 sztuk wersję na CD-R. Powtarza więc w ten sposób gest, z którym spotkaliśmy się po  raz pierwszy przy albumie Close To Silence, który – przypomnijmy – otrzymał nagrodę BEST RECORDING 2022 naszego magazynu. Powtórzmy, premiera nowej płyty będzie miała miejsce 25 sierpnia.

▌ Tomas Kessler o muzyce

W czasie w którym mailowo rozmawialiśmy z Thomasem o jego nowej płycie, był on najpierw na festiwalu w Hiszpanii, a następnie na miesiąc pojechał do Meksyku, skąd przysyła państwu swoje zdjęcie.

tekst Thomas Kessler

˻ 01 ˺ THE BEAUTY OF GREY

The Beauty of Grey to pierwszy rozdział mojego najnowszego albumu. Od małego chłopca fascynowało mnie obserwowanie nieba, ta ciągła zmiana światła, kolorów i kształtów – cudowne płótno, które mógłbym odmalować wszystkimi moimi fantazjami. INFINITE SKY to seria dziesięciu kompozycji poświęconych tym niebiańskim światom. The Beauty of Grey przypomina nam, że większość rzeczy w życiu nie będzie „czarna lub biała”, ale będzie się znajdowała gdzieś pośrodku między nimi i że właśnie temu faktowi zawdzięczają swoje piękno.

˻ 02 ˺ MÉLANGE

Mélange ma być odą do różnorodności rzeczy, które otaczają nas na co dzień i co do których mamy przywilej angażowania się. Razem tworzą miks, który sprawia, że życie jest zarówno urozmaicone, jak i ekscytujące. Cichy, ale kołyszący się utwór fortepianowy, który może dobrze pasować do wszystkich miejsc poświęconych ciszy i kontemplacji.

˻ 03 ˺ FLOW

Ta melodia opisuje stan psychiczny polegający na całkowitym zanurzeniu i pochłonięciu daną czynnością, co dzieje się samo z siebie. To doświadczenie, które regularnie zdobywam, komponując przy fortepianie. Spokojny, płynny nastrój tego utworu może bardzo dobrze wspierać wszystkie działania związane z intensywną nauką, ale także odpoczynek i relaks.

˻ 04 ˺ CYAN

Cyan to również techniczna nazwa pięknego, chłodnego odcienia, mieszczącego się na skali kolorów gdzieś pomiędzy niebieskim a zielonym. To jeden z moich ulubionych kolorów, który moim zmysłom pasuje do wszystkich przyjemnych uczuć, które nam się kojarzą z wiosną. Grupa rytmicznych opóźnień symbolizuje niewielkie skrzydła niosące ten utwór fortepianowy, ślizgając się w stanie nieważkości przez niebo.

˻ 05 ˺ ETERNITY

Jako kompozytor wierzę, że muzyka może dać wgląd w Wieczność, pozwalając słuchaczowi wyjść poza ograniczenia przestrzeni i połączyć się z czymś większym niż my sami. W moich kompozycjach staram się stworzyć wrażenie nieskończoności i bezkresu, zachęcając słuchacza do eksploracji granic postrzegania samego siebie.

˻ 06 ˺ ESCAPES

Kompozycja, która apeluje do naszych tęsknot, naszego pragnienia wędrówki i naszych krótkich ucieczek w marzenia. Maluje obraz naszych spojrzeń śledzących ścieżki samolotów na niebie, obserwujących, jak powoli znikają za odległym horyzontem. Utwór ten oddaje esencję naszych najskrytszych pragnień wyrwania się z codzienności i wyruszenia w podróże do odległych miejsc.

˻ 07 ˺ SUNDAY

Siódmy singiel z albumu poświęcony jest niedzielom, które ewokują refleksję i kontemplację. Niedziela kojarzy się ze słońcem, symbolem ciepła, światła i witalności. Dając nam trochę odpoczynku i czasu na refleksję nad naszymi relacjami i otaczającą nas miłością, niedziele mogą być również dniem poświęconym na łączność z naturą, oferując możliwość zatrzymania się i docenienia piękna i złożoności życia.

˻ 08 ˺ LOST

Czasami, kiedy czujemy się zagubieni w sobie i przestrzeni, mali i nieistotni w ogromie wszechświata, możemy zrobić dobry użytek z muzyki, która daje nam poczucie bezpieczeństwa w nas samych. Dlatego przygotowałem dla was Zagubionego.

˻ 09 ˺ PURE

To, co można wyrazić w kilku prostych słowach, nie wymaga zbyt skomplikowanego słownictwa. Jest to ważne

nie tylko w mowie, ale także w ekspresji muzycznej. Oszczędne korzystanie z nut to nić łącząca całą moją muzykę, a Pure to kolejna oda do tej cnoty – spokojny, głęboko relaksujący utwór fortepianowy.

˻ 09 ˺ APOLLO

Po długim dniu w studio, pracy nad nową kompozycją i z nikłymi sukcesami, w końcu się poddałem i pograłem trochę więcej dla siebie dla relaksu. Na szczęście rejestrator wciąż pracował i utrwalił tę małą improwizację. Chciałbym dedykować tę melodię mojemu wspomnieniu z dzieciństwa pierwszego lądowania na Księżycu w 1969 roku. Dlatego też zatytułowałem ją Apollo i jest to ostatni utwór z mojego albumu Infinite Sky. Orzeł wylądował.

▌ Nagranie

Kessler jest muzykiem nowego typu. To jest samowystarczalnym. Jak pisałem w artykule poświęconym ewolucji systemów DAW, dały one artystom wolność – zarówno artystyczną, jak i instytucjonalną. Thomas nagrywa więc w swoim studiu domowym. Podobnie, jak album Close to Silence i Fragile, nowy abum został zarejestrowany na starym, rozklekotanym pianinie Yamaha z 1975 roku, stojącym w jego sypialni (to akustycznie sucha przestrzeń).

Zapytany przeze mnie o to, czy coś się w tym podejściu zmieniło od ostatnich albumów, Thomas pisze:

Edycja, miks i mastering to późniejsza praca w moim studiu. Podstawą jest komputerowa stacja DAW (Digital Audio Workstation) Logic X/MacOS, w rozdzielczości 24 bity/96 kHz.

Do nagrań używa hybrydowego systemu, w którym dźwięk pianina dodawany jest do kilku symulatorów dźwięku fortepianu Steinway Model D. System ten muzyk nazywa „FrankenSteinway”. Nagranie ma wiele warstw i zaangażowanych jest do niego wiele filtrów, z mnóstwem edycji. Rdzeniem każdego utworu jest jednak pierwsze podejście (ang. first take). Jak mówi Thomas :

Myśląc o brzmieniu pianina i całego albumu, nieustannie badałem i w ciągu ostatniego roku wypróbowywałem wiele rzeczy. Ale w końcu zawsze, z pewnym żalem, wracałem do mojej znajomej konfiguracji. W zależności od ekspresji utworu dostosowywałem do niego odpowiedni model przestrzenny lub tworzyłem rytmiczne linie opóźniające. Wierzę, że znalazłem rodzaj „charakterystycznego dźwięku”, który pasuje do muzycznych pomysłów w mojej głowie równie dobrze, jak świetnie dopasowane ubranie.

▌ Wydanie

Płyta Kesslera dostępna będzie w dwóch podstawowych wersjach: w plikach i na krążku Compact Disc. Pliki można będzie stremować, na przykład w serwisie Spotify, albo kupić, przez BANDCAMP. Do wyboru będziemy mieli pliki mp3, FLAC i WAV – te ostatnie w rozdzielczości do 24/96. Do nabycia będzie również płyta CD.

Jak zawsze, polecałbym jednak wersję Master CD-R. Została ona wypalona przez Thomasa w jego DAW-ie, prosto z plików master. Pudełko zostało złożone przez niego osobiście i opieczętowane tytułem. Thomas, na życzenie, nanosi również osobistą dedykację – każdy może zamówić egzemplarz z napisem dla siebie. Wygląda to świetnie i świetnie też brzmi. Edycja ma być limitowana, a poprzednie szybko się sprzedały.

Tym razem każdemu utworowi w wersji cyfrowej towarzyszy inna grafika.

▌ Dźwięk

Jeśli komuś spodobała się muzyka z Fragile i Close to Silence, przyjmie nowy krążek Thomasa z uśmiechem zadowolenia i ulgi. Ulgi, że nic się w jego stylu gry nie zmieniło i że to wciąż ten sam „Kessler”. Bo to spokojna, melancholijna muzyka o wyjątkowej głębi. Ta jest uzyskiwana przez artystę przez manipulację dźwięku pianina, czyli efekty i pogłosy.

Już pierwszy utwór, ˻ 1 ˺ The Beauty of Gray, powoli przysuwa tę muzykę do nas, wpuszcza ją do naszego domu. Trochę, jak kot, obwąchując wszystko, kręcąc uszami, gotowy do skoku jeśli tylko usłyszy lub zobaczy coś niepokojącego. Miękko, ale z wewnętrzną dynamiką. Od razu też otrzymujemy brzmienie „Kesslera”. A oparte jest ono na głębokim dźwięku, z naciskiem na niską średnicę i wygładzenie ataku. Tutaj gra podtrzymanie, a nie atak czy wygaszanie. I to podtrzymanie bardzo nasycone. Co chwila można podkręcać gałkę siły głosu i nawet się nie spostrzeżemy, kiedy będziemy słuchali tej muzyki naprawdę głośno.

˻ 2 ˺ Malange jest utworem nieco szybszym, jak gdyby kot, który wszedł przez okno już się nie bał, a zaczyna się rozglądać z ciekawości. Może nawet wskoczył już na stół w poszukiwaniu jedzenia. Brzmienie przypominające to, które przed laty Sławek Jaskułke wypracował na płytę Sea jest tutaj uzyskane elektronicznie, ale to podobny motyw brzmienia trochę jak spod wody (więcej o płycie Jaskułke → TUTAJ).

Nawet jeśli jest to ˻ 3 ˺ Flow, utwór o jaśniejszej barwie emocjonalnej i grany nieco wyżej, to wciąż mówimy o wysokim niebie i absolutnym spokoju. To w tym utworze mocniej słychać też pracę strun, nie tylko tego, jak uderzają młoteczki Element ten podkreślony jest przez użycie konkretnych wtyczek programowych, ponieważ normalnie słychać te elementy znacznie wyżej na skali i są one cichsze.

Ciekawym urozmaiceniem jest ˻ 4 ˺ Cyian. Artysta sięgnął po efekt rozkładający dźwięk mechanicznej pracy pianina na skraje sceny dźwiękowej, trochę przypominając efekt zwany „ping-pong”, od uderzającej o ściany piłeczki do tenisa stołowego. Otwiera to przekaz i różnicuje go. Jestem fanem tego, co robi Kessler, bo choć to muzyka w stylu ambient, to jednak ciekawa i inteligentna. A o tym stylu nie da się powiedzieć czegoś takiego zbyt często.

I znowu – otwarcie ˻ 5 ˺ Eternity to dźwięki mechaniki, powtarzające po krótkiej chwili uderzenia młoteczków. Ten spokojny, nawet na tle wszystkich nagrań, utwór ma jasną barwę emocjonalną i zdaje się wypełniać dom, jak światło późnego popołudnia w ciszy i spokoju. To czas, w którym jeszcze coś tam pracujemy, coś tam poprawiamy, ruszamy, ale nieuchronnie wychylający się już ku wieczorowi.

Inaczej jest z ˻  6 ˺ Escapes. Utwór ten oparty jest na niskich dźwiękach. Tutaj podkreślone zostały mechaniczne aspekty gry, ale na samym dole pasma, i puszczone daleko w głąb sceny. Bo to, tak w ogóle, bardzo przestrzenna płyta. Pogłosy są długie i szerokie Choć brzmienie pianina samo w sobie skupione jest na osi, to właśnie efekty rozciągają je w panoramie.

„Tańczący” ˻ 7 ˺ Sunday przypomina popołudniową przechadzkę po plaży. Ta płyta cała jest zresztą późno popołudniowa. Sąsiadujący z nim ˻ 8 ˺ Lost ponownie przynosi, ustawione daleko w panoramie, trochę z prawej trony dźwięki mechaniki, ale tak, jakby były niezależne od pianina, jakby to był osobny instrument, podkreślający akcenty muzyki. Pianino pokazane jest dość blisko, w bardzo ciemny sposób, a struny daleko i jaśniej. ˻ 9 ˺ Pure jest powrotem do szybszego – jak na tę płytę – tempa i do bardziej zwartej opowieści. Jesteśmy już z powrotem w domu, po spacerze, gotowi do kolacji.

Kończący płytę ˻ 10 ˺  Apollo jest bardziej nerwowy i neurotyczny niż wcześniejsze utwory. Przebija przez niego niepewność, jakiś niepokój. Chociaż więc całą płyta wycisza emocje, to akurat ostatni kawałek otwiera ją na coś nowego. Może właśnie na kolejną płytę?

▌ Podsumowanie

Dźwiękowo i muzycznie nowa płyta Thomasa Kesslera jest kontynuacją dwóch poprzednich krążków, ze wskazaniem na Close to Silence. Jakoś te dwie płyty się mi w głowie łączą. Również dźwiękowo. Muzyk wypracował swój własny styl muzyczny i równie wyrazisty styl nagrywania. To, że robi wszystko sam z jednej strony zamyka go we własnym mikrokosmosie, ale z drugiej daje mu pełną kontrolę nad swoim dziełem – od kartki papieru z nutami, po krążek lub pliki w streamingu. Płyta na długie, spokojne popołudnia i wieczory. ●

→ www.THOMASKESSLER.com

tekst WOJCIECH PACUŁA

foto Hypersensitive Records | Wojciech Pacuła

«●»